تأثیرات سرکه بر دیابت

مصرف روزانه سرکه بهمراه غذا در افراد دیابتی، سبب پایین نگه داشتن قند خون از طریق کاهش نمایۀ گلایسمی غذاها می گردد(با کاهش سرعت تبدیل کربوهیدراتها به قند در دستگاه گوارش).

اکثر افراد دیابتی در مورد نمایۀ گلایسمی مواد غذایی آگاهی دارند. هر چه نمایۀ گلایسمی ماده ای بالاتر باشد، قند موجود در آن غذا سریعتر جذب شده و باعث افزایش سریع قند خون می شود. اسید استیک موجود در سرکه با ممانعت از فعالیت آنزیم تبدیل کنندۀ مواد نشاسته ای به قند سبب پایین آوردن نمایۀ گلایسمی مواد غذایی می شود، تأثیر سرکه بروی قند خون مشابه برخی داروهای خوراکی دیابت مثل متفورمین یا آکاربوز است . سرکه قسمت پائینی لولۀ گوارش را با بیکربنات  اشباع می کند و آزاد شدن قند از مواد کربوهیدراتی هضم شده را آهسته تر  میکند. جذب آهسته تر قند باعث افزایش تدریجی غلظت آن در خون می شود.

 گاهی پانکراس افراد مبتلا به دیابت نوع2 ، قادر به تولید مقدار کافی انسولین در هنگام افزایش ناگهانی قند خون نیست، اما چنانچه قند بتدریج  به خون تحویل داده شود، قادر است کار خود را بطور صحیح انجام دهد. سرکه با کاهش نمایۀ گلیسمی غذاهای کربوهیدراتی تأثیر خود را القأ می کند. اگر کربوهیدرات مصرف نکنید سرکه تأثیری بر قند خون شما نخواهد داشت. اما به هر حال چنانچه کربوهیدرات مصرف نکنید قندخون شما به آهستگی بالا می رود. بعلاوه مصرف همزمان غذاهای نشاسته ای و سرکه باعث کاهش ترشح  انسولین و بطور غیر مستقیم سبب کاهش ذخیرۀچربی می گردد(کاهش انسولین در جریان خون سبب کاهش حرکت اسیدهای چرب به درون سلولهای چربی و ذخیره آن می شود).

 نانهای تهیه شده با خمیر ترش و همچنین ماست دارای تأثیری مشابه سرکه بر کاهش قندخون و کاهش ترشح انسولین هستند. تأثیر دیگر سرکه در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 کاهش اشتها می باشد.

منبع:                                             www.diabetes-living.com